घुंघट चुक ओ सजना, हुण शरमां काहनूं रखीआं वे।।

1. ज़ुल्फ कुंडल दा घेरा पाया, बिसीअर हो के डंग चलाया।
वेख असां वल तरस न आया, करके खूनी अखियाँ वे।।

2. दो नैनां दा तीर चलाया, मैं आजज़ दे सीने लाया।
घायल करके मुख छुपाया, चोरियां एह किन दस्सीयां वे।।

3. बिरहों कटारी तूं कस के मारी, तद मैं होई बेदिल भारी।
मुड़ न लई तैं सार हमारी, पत्तियां तेरियां कच्चियाँ वे।।

4. नेहों लगाके मन हर लीता, फेर न अपणा दर्शन दीता।
ज़हर प्याला मैं आपे पीता, अकलों सी मैं कच्चियाँ वे।।

ghunghaṭ chuk o sajanaa, huṇa sharamaan kaahanoon rakheeaan ve..
1. Zaulf kunḍaal daa gheraa paayaa, biseear ho ke ḍang chalaayaa.
Vekh asaan val taras na aayaa, karke khoonee akhiyaan ve..
2. Do nainaan daa teer chalaayaa, main aajaza de seene laayaa. Ghaayal karke mukh chhupaayaa, choriyaan eh kin dasseeyaan ve..
3. Birahon kaṭaaree toon kas ke maaree, tad main hoii bedil bhaaree. Mud na laii tain saar hamaaree, pattiyaan teriyaan kachchiyaan ve..
4. Nehon lagaake man har leetaa, fer na apṇaa darshan deetaa. Zahar pyaalaa main aape peetaa, akalon see main kachchiyaan ve..