मैनूं दरद अवलड़े दी पीड़।
आ मियां रांझा दे दे नज़ारा, मुआफ करीं तकसीर।।

1. मैनूं छड गए आप लद गए, मैं विच की तकसीर।
रातीं नींद न दिने भुख, अक्खीं पलटया नीर।।

2. छवीयां ते तलवारां कोलों, इश्क दे तिखे तीर।
इश्क जेड न जालम कोई, एह ज़हमत बेपीर।।

3. इक पल साइत आराम न आवे, बुरी बिरहों दी पीर।
बुल्ला शौह जे करे इनायत, दुख होवण तग़ईर।।

4. तख्त हजारयों रांझा आया, हीर निमाणी दा पीर।
होरनां दे नौशौह आवे जावे, की बुल्ले विच तकसीर।।

mainoon dard avalade dee peed.
Aa miyaan raanjhaa de de nazaaraa, muaaf kareen takseer..
1. Mainoon chhaḍa gae aap lad gae, main vich kee takseer.
Raateen neend na dine bhukh, akkheen palṭayaa neer..
2. Chhaveeyaan te talvaaraan kolon, ishk de tikhe teer. Ishk jeḍa na jaalam koii, eh zahamat bepeer..
3. Ik pal saait aaraam na aave, buree birahon dee peer. Bullaa shauh je kare inaayat, dukh hovaṇa tagaiir..
4. Takht hajaarayon raanjhaa aayaa, heer nimaaṇee daa peer.
Horanaan de naushauh aave jaave, kee bulle vich takaseer..