तोसों लाग्यो नेह रे प्यारे, नागर नंद कुमार।
मुरली तेरी मन हर्यो, बिसर्यो घर-व्यौहार॥

1. जब तें सवननि धुनि परि, घर आँगण न सुहाइ।
पारधि ज्यूँ चूकै नहीं, मृगी बेधी दइ आइ॥

2. पानी पीर न जानई ज्यों मीन तड़फि मरि जाइ।
रसिक मधुप के मरम को नहिं समुझत कमल सुभाइ॥

3. दीपक को जो दया नहिं, उड़ि-उड़ि मरत पतंग।
'मीरा' प्रभु गिरिधर मिले, जैसे पाणी मिलि गयो रंग॥

Toson laagyo neh re pyaare, naagar nand kumar
Murli teri mann haryo, bisreyo ghar vyauhaar

1. Jab tein savnani dhuni pari, ghar aangan na suhaayi
Paardhi jyu chookai nahin, mrigi bedhi dayi aayi

2. Paani peer na jaanayi jyon meen tadafi mari jaayi
Rasik madhup ke maram ko nahin samujhat kamal subhaayi

3. Deepak ko jo daya nahi, udi udi marat patang
Meera prabhu giridhar mile, jaise paani mili gayo rang