सचया पातशाह, बक्शो मेरी खता, मैं निमाणा,
तू बेअंत, तेरा अंत ना जाणा।

1. दीन छोड़ दुनी संग लागा,
तेरा नाम न जपया मैं अभागा,
कोई गुण ना पल्ले, नरक ना मैनूं झल्ले, पाप कमाणा।
तू बेअंत, तेरा अंत ना जाणा।

2. दर तेरे सवाली जो आवे,
मुंहों मंगियां मुरादां ओ पावे,
मैं आया सरणी, लावो अपनी चरणी, बिरद पछाणा।
तू बेअंत, तेरा अंत ना जाणा।

3. तर गये पापी तेरा नाम रट के,
कट्टी जाये चौरासी नाम जप के,
बिसर नाहीं दाता, बक्शो हरि जी दा प्यार, दरस दिखाणा।
तू बेअंत, तेरा अंत ना जाणा।

4. तू सरब कला दा ज्ञाता,
भेद तेरा किसे नहीं जाता,
तू मेहरबान ऐं, तू दयावान ऐं, तू सियाणा।
तू बेअंत, तेरा अंत ना जाणा।

Sachyaa paatshaah, baksho meree khataa, main nimaaṇaa,
tu beant, teraa ant naa jaaṇaa.
1. Deen chhod dunee sang laagaa,
teraa naam na japyaa main abhaagaa,
koii guṇa naa palle, narak naa mainoon jhalle, paap kamaaṇaa.
Tu beant, teraa ant naa jaaṇaa.
2. Dar tere savaalee jo aave,
munhon mangiyaan muraadaan o paave,
main aayaa sarṇee, laavo apnee charaṇee, birad pachhaaṇaa.
Tu beant, teraa ant naa jaaṇaa.
3. Tar gaye paapee teraa naam raṭ ke,
kaṭṭee jaaye chauraasee naam jap ke,
bisar naaheen daataa, baksho hari jee daa pyaar, daras dikhaaṇaa.
Tu beant, teraa ant naa jaaṇaa.
4. Tu sarab kalaa daa gyaataa,
bhed teraa kise naheen jaataa,
tu meharbaan ain, tu dayaavaan ain, too siyaaṇaa.
Tu beant, teraa ant naa jaaṇaa.