आपन काहे न सँवारे काजा । टेक 

ना गुरु भगति साध की संगत, करत अधम निर्लाजा । 
मानुष  जनम  फेर  नहिं पैहो, सब जीवन  में राजा ॥ १

पर  नारी  प्यारी  करि  जानै , सो  नर नरक समाजा ।    
निजके  पंथ  भूलिगे  भोंदू , करु चलने  कै  साजा ॥ २ 

इहाँ  नहीं कोइ मीत तुम्हारा , मात पिता सुत आजा । 
ये हैं  सब  मतलब के साथी , काहे  करत  अकाजा ॥ ३ 

वृद्ध भये पर नाम भजतु हैं , निकसत सुरत अवाजा । 
टूटी  खाट  पुराना  झिलँगा , पड़े   रहो   दरवाजा ॥ ४ 

ब्रम्हा विष्णु महेश  डेराने , सुनत  काल  के  राजा । 
कहैं  कबीर  सुनो  भाई साधो , चढ़ले ज्ञान जहाजा ॥ ५

Aapan kaahe na sanvaare kaajaa . Tek

Na guru bhagati saadh kee sangat, karat adham nirlaajaa .
Manush janam pher nahin peiho, sab jeevan mein raajaa ॥ 1

Par nari pyare kari jaanai , so nar narak samaajaa .
Nijake panth bhulige bhondu , karu chalane kai saajaa ॥ 2

Ihaan nahein koi meet tumhara , maat pitaa sut aajaa .
Ye hein sab matalab ke sathi , kaahe karat akaajaa ॥ 3

Vruddh bhaye par naam bhajatu hein , nikasat surat avaajaa .
Tooti khaaT purana jhilanga , pade raho daravaja ॥ 4

Bramha vishnu mahesh Deraane , sunat kaal ke raajaa .
Kahein kabir suno bhai saadho , chadhle Gyan jahaajaa ॥ 5