कथता बकता सुरता सोई, आप बिचारैं ग्यानी होई।

जैसे अगिन पवन का मेला, चंचल चपल बुधि का खेला। १ 

नव  दरवाजे  दसूं  दुवार, बूझि रे  ग्यानी ग्यान बिचार। २ 

देही माटी बोलै पवना, बुझि  रे ग्यानी  मूवा  है  कौना। ३ 

मुई  सुरति बाद  अहंकार, वह  न  मुवा  जो बोलनहार। ४ 

जिस कारनि तट तीरथि जाही, रतन पदारथ घट ही मांही। ५ 

पढ़ि पढ़ि पंडित बेद बखानैं, भीतरि  हूति  बसत  न जानैं। ६ 

हूं न मुवा मेरी मुई बलाई। सो न मुवा जो रहा समाई । ७

कहैं कबीर गुरु ब्रम्ह दिखाया, मरता जाता नजरि न आया। ८ 

Kathataa bakataa surataa soi, aap bichaarein gyani hoi.

Jaise agin pavan kaa melaa, chanchal chapal budhi kaa khelaa. 1

Nav daravaaje dasoon duvaar, boojhi re gyani gyana bichaar. 2

Dehee maati bolei pavana, bujhi re gyani moovaa hai kaunaa. 3

Muee surati baad ahankaar, vah na muvaa jo bolanahaar. 4

Jis kaarani tat tirathi jaahee, ratan padaarath ghat hee manhi. 5

Padhi padhi pandit bed bakhaanein, bheetari hooti basat na jaanein. 6

Hoon na muvaa meri muee balai. so na muvaa jo raha samai . 7

Kahein kabir guru bramh dikhaayaa, marataa jaataa najari na aayaa. 8