जेथे जातो तेथे तू माझा सांगाती। चालविसी हाती धरोनिया।
चालो वाटे आम्हा तुझासी आधार। चालविसी भार सवे माझा।। धृ ।।
बोलो जाता बरळ करिसी ते नीट। नेली लाज धीट केलो देवा।। 1 ।।
अवघे जन झाले लोकपाळ। सोई रे सकळ प्राणसखे।। 2 ।।
तुका म्हणे आता खेळतो कौतुके। झाले तुझे सुख अंतर आही।। 3 ।।

शब्दार्थ - संत तुकाराम जी महाराज इस अभंग में भगवंत दर्शन के बाद अपने लोकजीवन का वर्णन करते हैं। उनके विदेह स्थिति का भी यह वर्णन है। मैं जहाँ भी जाऊँ तुम मेरे साथ होते हो। तुम्हारे आधार से मैं चलता हूँ बलिक तुम ही मेरा भार उठाते हो।। धृ ।।
मैं कुछ बोलता हूँ तो तुम ही मेरे बोल शुद्ध करके लोगों तक पहुँचाते हो। मेरी लोक लज्जा दूर करके तुमने ही मुझे ढीठ बनाया है।। 1 ।।
सभी जन मेरे मित्र हो गये हैं। कोई भी मुझे रंक नहीं दिखता। सभी समान अधिकार से महसूस होते हैं।। 2।।
तुम्हारे दर्शन के सुख से मैं भर गया हूँ। इसकी वजह से मेरा सब व्यवहार एक खेल है जो मैं बड़े प्यार से करता हूँ।। 3 ।।

jethe jaato tethe tu maajhaa saangaatee. Chaalvisee haatee dharoniyaa. Chaalo vaaṭe aamhaa tujhsee aadhaar. Chaalavisee bhaar save maajhaa .. Bolo jaataa baraḽ karisee te neeṭ. Nelee laaj dheeṭ kelo devaa.. 1 .. Avaghe jan jhaale lokapaaḽ. Soii re sakaḽ praaṇaasakhe.. 2 .. Tukaa mhaṇe aataa kheḽato kautuke. Jhaale tujhe sukh antar aahee.. 3 ..
Shabdaarth - sant tukaaraam jee mahaaraaj is abhang mein bhagvant darshan ke baad apne lokajeevan kaa varṇaan karate hain. Unke videh sthiti kaa bhee yah varṇaan hai. Main jahaan bhee jaaoon tum mere saath hote ho. Tumhaare aadhaar se main chalataa hoon balik tum hee meraa bhaar uṭhaate ho .. Main kuchh bolataa hoon to tum hee mere bol shuddh karake logon tak pahunchaate ho. Meree lok lajjaa door karake tumne hee mujhe ḍheeṭh banaayaa hai.. 1 .. Sabhee jan mere mitr ho gaye hain. Koii bhee mujhe rank naheen dikhtaa. Sabhee samaan adhikaar se mahasoos hote hain.. 2.. Tumhaare darshan ke sukh se main bhar gayaa hoon. Iskee vajah se meraa sab vyavahaar ek khel hai jo main bade pyaar se karataa hoon.. 3