मन मौला जाने गुजर गये गुजरान । टेक
कोइ दिन रूखा फीका राँधा, कोइ दिन दूध मलीदा छाँदा ।
कोइ दिन पत्तर पर्वत काँदा, कोइ दिन बिन जलपान । १
कोइ दिन शाल दुशाला अंगा, कोइ दिन फाटे फूटे लँगा ।
कोइ दिन दीन कुटुम्ब के संगा, कोइ दिन तोरन तान । २
कोइ दिन देवल कोइ दिन बारी, कोइ दिन बाग़ बगीचा झारी ।
कोइ दिन मंदिर मस्जिद भारी, कोइ दिन रहत मैदान । ३
लख चौरासी देख तमासा, ऊँच नीच घर लेवै बासा ।
कहैं कबीर सुनो तजि आसा, जपना गुरु के नाम । ४
man maulaa jaane gujar gaye gujraan .
koi din rookhaa feekaa raandhaa, koi din doodh maleedaa chhaandaa . Koi din pattar parvat kaandaa, koi din bin jalpaan . 1
koi din shaal dushaalaa angaa, koi din faaṭe fooṭe langaa .
Koi din deen kuṭumb ke sangaa, koi din toran taan . 2
koi din deval koi din baaree, koi din baag bageechaa jhaaree .
Koi din mandir masjid bhaaree, koi din rahat maidaan . 3
lakh chauraasee dekh tamaasaa, oonch neech ghar levai baasaa . Kahain kabeer suno taji aasaa, japnaa guru ke naam . 4
