अलिफ़- एक हरि नाम विचार। बे- भजु बिस्व तारन संसार ।1।
ते- त्रिभुवन सब घट में राजा। से- साबित जे चित में साजा ।2।
जीम- जगत पति हिरदे राखहु। हे- हलीम हवै गुरु हरि भाषहु ।3।
खे- ख्यालक छोड़हु सब ही झूठ। दाल- दयालहिं सुमिरहु हिये अनूठ ।4।
ज़ाल- जात में राखहु प्रीती। रे- राम सुमिरु मन तजि जग चीती ।5।
ज़े- जुहद से भजु हरि नाम। सीन- सचेत जो आवै काम ।6।
शीन- शुकर कर दीना नाथ। साद- सबूरी राखहु साथ ।7।
ज़ाद- ज़रूर पाँच परधान। तो- तमा झूठ करि जान ।8।
ज़ो- ज़ालिम क्रोधहिं समझाव। अैन- अमल में रहु सत भाव ।9।
गै़न- ग़रूर बुरा जो काम। फे़- फ़ज़िल जो सुमिरै नाम ।10।
क़ाफ़- क़नाअत हिरद मानहु। क़ाफ़- काम झूठ करि जानहु ।11।
गाफ़- गुरु का सिर पर हाथ। लाम- लाज तुम छोड़हु साथ ।12।
मीम- मुराशद जग को तारै। नूँ- नाम सब दुक्ख निवारै ।13।
वाव- वाहि भजु स्वाँसा जाई । हे- हरि मनहिं राखु लव लाई ।14।
लाम अलिफ़- लाज मन धरहु। हमज़ा- हरि नित सुमिरन करहू ।15।
ये- यारी हरि हिये में राखहु। बड़ी ये- यार से सत्तै भाखहु ।16।

Alif - ek hari naam vichaar, be-bhaju bisva taaran sansar
te-tribhuvan sab ghat mein raja, se-saabit je chit mein saaja
Jeem jagat pati hirde rakhau, he-haleem havai guru hari bhashahu
Khe-khyalak chhodhu sab hi jhooth, daal dyalahin sumirahu hiye anooth

Jaal-jaat mein rakhau preeti, re-raam sumiru mann taji jag cheeti
Je-juhad se bhaju hari naam, seen sachet jo aawai kaam
Sheen-shukar kar deena naath, saad-saburi rakhau saath
Jaad-zaroor paanch pardhaan, to-tamaa jhooth kari jaan
Jo-zaalim krodhin samjhaav, ain-amal mein rahu sat bhaav
Gain-garoor bura jo kaam, fe-fazil jo sumirai naam
Kaaf-kanaa-at hirad maanhu, kaaf-kaam jhooth kari janhu
Gaaf-guru ka sir par haath, laam-laaj tum chhodahu saath
Meem-murashad jag ko taarai, nu-naam sab dukkh nivarai
Baab-bahi bhaju swaansa jaai, he-hari manhin raakhu lav laai
Laam alif-laaj mann dharahu, hamza-hari nit sumiran karahu
Ye-yaari hari hiye mein raakhau, badi ye- yaar sai sattai bhakhau