मन तू क्यों भूला रे भाई, तेरी सुधबुध कहाँ हेराई । टेक
जैसे पंछी रैन बसेरा, बसे वृक्ष पर आई ।
भोर भये सब काज आपको, जहाँ-तहाँ उड़ि जाइ । १
स्वप्न में तोहि राज मिला है, हाकिम हुकुम दुहाई ।
जागि पड़ो तब सबै हेरायो, पलक खुले सुधि आई । २
मात पिता सुत बधू तिरिया, नाती सगे सगाई ।
यह तो सब स्वारथ के संगी, झूठी लोक बड़ाई । ३
सागर माहि लहरि उठतु है, गिनती गिनी जाई ।
कहत कबीर सुनो भाई साधो, दरिया लहर समाई । ४
Man tu kyon bhoolaa re bhaaii, teree sudhbudh kahaan heraaii .
Jaise panchhee rain baseraa, base vrikṣh par aaii .
Bhor bhaye sab kaaj aapko, jahaan-tahaan udi jaai . 1
Svapn mein tohi raaj milaa hai, haakim hukum duhaaii .
Jaagi pado tab sabai heraayo, palak khule sudhi aaii . 2
Maat pitaa sut badhoo tiriyaa, naatee sage sagaaii .
Yah to sab svaarath ke sangee, jhooṭhee lok badaaii . 3
Saagar maahi lahari uṭhatu hai, ginatee ginee jaaii .
Kahat kabeer suno bhaaii saadho, dariyaa lahar samaaii . 4
